سینمای کودک؛ تنها و بی‌جایگاه در سپهر سینمای ایران/ انتقاد کنایه‌آمیز از مدیرعامل خانه سینما
تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۳۹۶۸۸
به گزارش حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، شب گذشته هشتادمین قسمت از برنامه سینمایی «هفت» روی آنتن شبکه سه سیما رفت.
در این قسمت از برنامه وحید نیک خواه آزاد و غلامرضا رمضانی درباره ظرفیت فیلم‌های کودک در سینما صحبت کرد و محمدرضا کریمی صارمی به تشریح عملکرد یک ساله کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حلقه مفقوده در سینمای کودک مدیریت است
در اولین میزگرد برنامه «هفت» وحید نیک خواه آزاد و غلامرضا رمضانی از کارگردانان پیشکسوت سینمای کودک درباره وضعیت حال حاضر این ژانر سینمایی صحبت کردند.
نیک خواه آزاد گفت: سینمای کودک ما از نظر نیروی انسانی و مخاطب وضعیت خوبی دارد؛ اما اتفاق‌های لازم در آن نمی‌افتد. ما حتی تاریخی برای سینمای کودک داریم و باید بررسی کنیم که چه شد که در دوره‌ای آن اتفاق های طلایی افتاد و دیگر نمی‌افتد. پرتوی وقتی گلنار را ساخت، ۳۲ سال داشت. امروز سی سال از آن موقع گذشته است. به نظرم حلقه مفقوده سینمای کودک ما مدیریت سینماست؛ انگار سینمای کودک جایی در سپهر سینمای ایران ندارد.
وی اظهار کرد: زمانی دسترسی زیادی به فیلم‌های جهان نداشتیم؛ به کتاب‌ها و مجلات سینمایی هم همین طور، اما واقعاً کار‌های خوبی ساخته شد. الان شرایط در این زمینه بهتر است، اما سیستمی برای تولید اثر وجود ندارد. اگر برای کودکان امروز اثری نسازیم در آینده بچه‌ها تأثیر خواهد گذاشت. آثار خارجی هم شاید به درد ما نخورد، زیرا یک شبیخون فرهنگی است.
غلامرضا رمضانی هم در ادامه افزود: سینمای کودک تنهاست. برای سینما اتفاقات زیادی افتاد، اما برای سینمای کودک اتفاقی نیفتاده است؛ زیرا آن را رها کرده اند و اهمیتی به آن نمی‌دهند. کار‌ها و تصمیمات ما متکی به شرایط و برنامه ریزی‌ها و سیاست‌هاست. قدیم‌تر این برنامه ریزی برای سینمای کودک وجود داشت اما الان اینطور نیست. آن موقع خود مدیران برای کار به سراغ ما می‌آمدند اما الان بر عکس شده است و برای تایید یک فیلمنامه یک سال یا دوسال باید تلاش کرد.
شاید جشنواره پویانمایی در اسفند برگزار نشود
در میزگرد دوم برنامه هفت، محمدرضا کریمی صارمی به تشریح عملکرد یک ساله کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پرداخت.
وی در این باره گفت: کانون پرورش فکری تولیدات زیادی دارد که بخشی از آن تولید آثار سینمایی است. از دو سال گذشته وضعیت کانون بهتر شده است. ۲۰ انیمیشن در دستور کار داریم و به زودی اولین آن به ثمر خواهد نشست. یک فیلم سینمایی دیگر به نام «یدو» داریم که به جشنواره فجر خواهد رسید. از قدیم در جشنواره‌های جهانی کانون حضور پر رنگی داشته است و بالای ۲۰۰۰ جایزه جهانی برده‌ایم.
صارمی گفت: ۱۱ فیلم کانون در کتاب‌های درسی خارج از کشور تدریس می‌شود. کانون نزدیک به هزار کتابخانه دارد که باعث تداوم تعامل با کودکان است. حتی در این کتابخانه‌ها کار سینمایی انجام می‌شود. وجود مدیران دلسوز و نبود بودجه‌های زیاد باعث شد اتفاقات خوبی بیفتد و حتی ما فیلم خوب بسازیم. جشنواره انیمیشن برای برگزاری آماده کار است و تاکنون آثار زیاد و خوبی به دبیرخانه دائمی رسیده است اما شاید در اسفند برگزار نشود؛ زیرا نمی‌خواهیم جشنواره را به صورت آنلاین برگزار کنیم. اکران آنلاین ممکن است به فیلم‌ها ضربه بزند. از طرفی دیگر نمی‌خواهیم به سلامت جامعه ضربه بزنیم. شاید مجبور شویم تاریخ برگزاری آن را به تعویق اندازیم.
چالش‌های انتخاب منوچهر شاهسواری
ایزد مهرآفرین درباره انتخاب منوچهر شاهسواری به عنوان مدیرعامل خانه سینما گفت: من بعید می‌دانم در جایی که نماینده وزارت ارشاد هست و اعضای هیئت مدیره وجود دارند، تخلفی صورت گیرد. در صنوف دیگر هم همین طور است و شاید مدیرعاملی چندین دوره قابل تمدید باشد.
امیر حسین مکاریانی هم ادامه داد: نکته جالب از نظر من این است که آقای شاهسواری بازنشسته اند و بد نیست برای استراحت به سفر بروند و بگذارند جوانان هم این مسند‌ها را تجربه کنند. نکته دیگر من در مورد جشنواره فیلم کودک است. سوال اصلی اینجاست ما برای کدام کودک فیلم می‌سازیم. برای کودکان دهه شصت و هفتاد یا کودکان دهه نود؟ کودک دهه نود دچار توسعه تفکر است، اما مدیران همچنان همان تفکر دهه شصتی را دارند.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: برنامه هفت سینمای کودک سینمای ایران سینمای کودک برای سینما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۳۹۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«همسایه شما، زهره» بیانگر بی‌مهری جامعه/ درخشنده دردی لاعلاج ساخته است
فیلم سینمایی «همسایه شما، زهره» به کارگردانی علی درخشنده از چهارشنبه پنجم اردیبهشت ماه در سینماهای گروه «هنروتجربه» اکران شد. از این رو به گفت‌وگو با مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما و تئاتر درباره این فیلم پرداخته‌ایم.
مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما درباره فیلم سینمایی همسایه شما، زهره گفت: همسایه شما، زهره فیلمی است که درد دارد اما علاج ندارد. در بطن جامعه آدم‌های دردمند چاره ای جز سکوت یا مرگ ندارند. در این فیلم زهره زنی با درد مشترک جامعه امروزی تلاش دارد حرف بزند، سکوتش را بشکند و صدایش را فریاد بزند، ولی متاسفانه در جامعه ما این صدا را خفه میکنند.
وی ادامه داد: فیلم همسایه شما زهره، تلاش دارد بیانگر بی مهری‌های جامعه ای باشد که هیچ کس از حال دیگری خبر ندارد، حتی در جامعه کوچکی مانند خانواده. در خانواده آنقدر بی عاطفی افراد موج می‌زند و کسی صدای تنهایی مادر را نمی‌شنود که زهره مجبور می‌شود انتقام بگیرد.
این منتقد افزود: درخشنده به درستی درد امروز را می‌فهمد و در این فیلم به روانکاوی و آسیب های جامعه اجتماعی ایران می‌پردازد که بیشتر افراد در زمان طفولیت گریبان گیر آن می‌شوند و در بزرگسالی آثار این افسار گسیختگی بیشتر گریبان گیر آن‌ها می‌شود.
فراست بیان کرد: زیبایی داستان دلنوشته‌ها و به نوعی اعترافات زهره است که به زیبایی داستان اضافه کرده است و تماشاگر با نوشته‌های زهره دوست دارد ادامه داستان را ببیند. همچنین بازی خانم رویا افشار نشان از چیره دستی ۴۰سال هنرمند بودن را به رخ می‌کشد.
وی در پایان صحبت‌هایش گفت: این فیلم سینمایی در آخر این حرف را می‌زند که آدم‌های جامعه ما درد دارند، از بی کسی، بی‌مهری غم دارند اما در تنهایی خود گیر میکنند؛ آدما وسط غم و تنهایی و غصه‌هایشان می‌میرند و شاید ظاهراً همه چیز خوب باشد اما روح در بدن جان می‌دهد و انسان فکر می‌کند دیگر توان ادامه دادن ندارد و نفس کم آورده است. در آخر می‌‌گویم آدم‌ها را در ناراحتی و در تنهایی رها نکنید چون آن زمان آدم زنده است اما واقعاً می‌میرد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند